My secret men

Gisteren bestonden ze nog niet. Maar nu ineens wel. Een beetje houtskool op papier maar toch… Negen koppen.

Wie zijn dit? Ze lijken van dezelfde leeftijd, min of meer. Hier en daar zie ik gelijkenis. Wat is de verbinding tussen deze mannen?

Zijn het broers misschien? Of zijn het vrienden? Zijn het personages wellicht, in een verhaal dat nog geschreven moet worden?

Ze kijken me aan met een blik van, hmm... kom maar op. Sommigen lijken me gay te zijn. Misschien wel allemaal. Eentje met streng gereformeerde ouders dan. Och, die zal het dezer dagen niet gemakkelijk hebben.
En waarom geen haar? Allemaal! En die neuzen. Dit moet toch familie van elkaar zijn, denk je dan.

Ik zou ze namen kunnen geven. Kunnen bedenken wat ze doen in het dagelijkse leven. Wat hun passie is. Hoe hun woonkamer er uitziet. Waar ze heen gaan op vakantie? Hoe hun stem klinkt? Deze mannen tot leven wekken. Het zou kunnen. Als het ware dan…

My secret men. Deze geheime levens.

Eentje heet Hans. Maar welke, dat weet ik niet.
Ben benieuwd of ze nog meer los zullen laten.
Of… dat ik ze verder los kan laten.
Dat de paden heel even kruisten.
Als toevallige blikken in een druk café.