Roadtrip Bretagne 2018, deel 2
We slaan na Saint-Brieuc een stuk over om via Morlaix uiteindelijk de zee weer te zien bij Saint-Pol-de-Léon. We zijn nu echt in de Finistère. Het plaatsje spreekt ons echter niet aan en rijden verder. Soms slaan we ook plekken over omdat we daar eerder geweest zijn.
Het lukt ook niet altijd om de bus bijna op het strand of in een haven te parkeren voor de nacht en we moeten deze keer genoegen nemen met ietsje minder mooi uitzicht. We komen in Goulven terecht. Voor een paar euro staan we op een mooi graslandje mét schone douche. Niet slecht.
Tegenover de kerk is een café waar ze ‘s morgens vers brood verkopen, een dépot de pain. De eigenaresse is niet erg spraakzaam. Ze antwoord alleen met oui of non. Het ligt niet aan mij of aan de dag. Ik doe echt mijn best. Maar de volgende dag gaat het precies zo, vertelt mijn lief.
Je kunt hier prachtig langs de rand van de geul lopen. Bij eb trekt het water zich kilometers terug. Bij vloed komt het water bijna onhoorbaar bubbelend en snel omhoog. Veel witte reigers hier.
Na een kleine wandeling kom je bij la Chapelle de Penity, gebouwd van graniet in de typische Bretonse bouw stijl. Saint Goulven, waar dit plaatsje naar genoemd is, bouwde hier een 'penity', een soort stenen hutje. In de zomer zijn dit soort kapelletjes vaak expositieruimte voor kunstenaars. Er zijn dan complete routes langs al die kapelletjes waarmee je je op regendagen prima kunt vermaken. Maar vandaag is de kapel verlaten en de deur op slot.
We slaan na Saint-Brieuc een stuk over om via Morlaix uiteindelijk de zee weer te zien bij Saint-Pol-de-Léon. We zijn nu echt in de Finistère. Het plaatsje spreekt ons echter niet aan en rijden verder. Soms slaan we ook plekken over omdat we daar eerder geweest zijn.
Het lukt ook niet altijd om de bus bijna op het strand of in een haven te parkeren voor de nacht en we moeten deze keer genoegen nemen met ietsje minder mooi uitzicht. We komen in Goulven terecht. Voor een paar euro staan we op een mooi graslandje mét schone douche. Niet slecht.
Tegenover de kerk is een café waar ze ‘s morgens vers brood verkopen, een dépot de pain. De eigenaresse is niet erg spraakzaam. Ze antwoord alleen met oui of non. Het ligt niet aan mij of aan de dag. Ik doe echt mijn best. Maar de volgende dag gaat het precies zo, vertelt mijn lief.
Je kunt hier prachtig langs de rand van de geul lopen. Bij eb trekt het water zich kilometers terug. Bij vloed komt het water bijna onhoorbaar bubbelend en snel omhoog. Veel witte reigers hier.
Na een kleine wandeling kom je bij la Chapelle de Penity, gebouwd van graniet in de typische Bretonse bouw stijl. Saint Goulven, waar dit plaatsje naar genoemd is, bouwde hier een 'penity', een soort stenen hutje. In de zomer zijn dit soort kapelletjes vaak expositieruimte voor kunstenaars. Er zijn dan complete routes langs al die kapelletjes waarmee je je op regendagen prima kunt vermaken. Maar vandaag is de kapel verlaten en de deur op slot.
Reacties