Rienk


"When you take a pencil and you draw a dark line.
Then you make a light line.
And together it's a good line."

Peter Falk in Der Himmel über Berlin (Wim Wenders)

Heel lang heb ik gezocht naar een expressievorm die bij mij past. Dat het ergens in de beeldende kunst verscholen lag, dat wist ik. Sterker nog, ik studeerde in 1993 succesvol aan de KABK af. Maar de potloden, etsnaalden en penselen belandden na mijn opleiding in de kast en de Mac kwam er voor in de plaats.
Gelukkig heb ik die kast na 20 jaar toch weer geopend en snoof ik de geur op van grafiet, inkt en verf op. En toen begon het te kriebelen...

Kunstenaars maken schetsen als aanleiding of basis voor nieuw werk. Maar het overkwam me vaak dat ik die aanleiding beter vond dan het eindproduct. Ik ontdekte het fenomeen urban sketching. Bij urban sketching is de schets de basis én het eindproduct. En dat bevalt me. Sinds 2014 ben ik urban sketcher*. Niet iedereen begrijpt die internationaal gebruikte term. Daarom noem ik mezelf locatieschetser.
Dat is niet alles; ik teken, schilder en schrijf. Het laatste vaak in het Frysk. Ik ben een schetser maar ook een observator, een notysjeman.

Zwervend door de wereld kan iedere plek een bron van inspiratie zijn.
Alledaagse taferelen: mensen aan het werk, schepen, havens, straten. Niks ingewikkelds. Het vastleggen van het moment, het licht, de situatie pakken, daar gaat het me om. Door te schetsen raak ik me meer bewust van mijn omgeving.

Deze wereld is, ondanks alle gruwelijke zaken die mensen elkaar soms aandoen, zo ontroerend mooi.
Een oude bluesknakker met een gitaar, een afgedankt schip dat ligt weg te kwijnen, een ontmoeting van twee mensen op een plein. Ik zoek de kippenvelmomenten, zowel in het echte leven als op papier.

Ik schets graag op plekken waar mensen bij elkaar komen, waar iets gebeurt: een markt, een evenement, een boot met geschiedenis. Ik vind het leuk om contact te hebben met de mensen die ik teken. De sport is om in een paar streken iemand te kunnen 'pakken'. Soms lukt het.

Mijn persoonlijke logo is een vliegende ladder. Een verwijzing naar mijn achternaam, altijd dat treetje hoger willen, verder willen kijken, in beweging blijven, elke dag een andere voortuin. Ik ben een droompiloot.

In 2011 donderde ik letterlijk van een ladder af en verbrijzelde mijn rechterpols.  Zo werd die ladder mij bijna fataal, wat tekenen betreft. Na twee operaties en revalidatie werkt alles grotendeels weer; een wonder! 

Helaas ben ik een migrainemens. Deze hersenziekte zit me in de weg, op veel gebieden, op vele wegen. Het schetsen is mijn houvast en mijn behoud.

Werk dat mij inspireert:


*Een urban sketcher maakt tekeningen op locatie - uit directe observatie - en verbeeldt zijn verhaal in plek, plaats en tijd. Zie urbansketchers.org voor alle info.
Alle tekeningen op deze site, gemaakt overeenkomstig het Urban Sketchers Manifest, hebben het label Urban sketch.


Rienk Vlieger (foto Nynke de Jong)